Ramadan Pllana - intervistë në "radio diaspora" mars 2011

Intervistë e Veprimtarit atdhetar, Ramadan Pllana dhënë Radio Diasporës më 6 mars 2011

 

 

Radio Diaspora (R.D) (Ibrahimi): -Sonte, mysafir telefonik në valët e Radios Diaspora, me ne dhe me ju së bashku do të jetë veprimtari i kamotshëm i ilegales Ramadan Pllana, i cili jeton  në Zvicër.

-Mirëmbrëma! I themi Ramadan PLLANËS, Mirëmbrëma ! Mirëserdhët në valët e Radio Diasporës !

Ramadan Pllana  (R.P): Mirëmbrëma, Radiodiaspora!

R.D: Si ju kemi në Zvicër sonte?

R.P: Mirë, ju falënderoj, mirë po kalojmë, si në mërgatë, jetën e mërgatës !

R.D: Faleminderit shumë, gëzohem që jeni mirë, rehat, mirë qofshi dhe mirë u dëgjofshim çdoherë !

Zoti PLLANA! Mesiguri se një prezantim shumë i vogël për dëgjuesin, sipas mendimit tuaj, do të ishte i mirëseardhur, që t’ju njohin më përafërm ?

R.P: - Ju falënderoj ! Shkurtimisht, Ramadan Pllana, jam i lindur në fshatin ish-Shtitaricë, tash Shtruerë, sipas toponomisë së re, nga Vushtrria. Gjashtëdhjetedyvjeçar bëhem sivjet. Kam qenë në ilegale qysh në moshë të re, ndërsa, në burg kam ra për herë të parë, me datë po ua them, më 14 nëntor të vitit 1979, isha i organizuar në Lëvizjen Nacional Çlirimtare të Kosovës me Vise tjera Shqiptare në Jugosllavi, LNÇKVSHJ, kam qenë i dënuar 7 vite, kurse, në grupin tonë ka qenë Shefqet Jashari, nga fshati Strovc i Vushtrrisë, ka qenë Isa Demaj nga Peja, prej Rugovës së Pejës, ka qenë Avdyl Lahu, nga Gllamniku, i cili ka qenë dajë i Adem Demaçit, ka qenë Skënder Jashari, nip i Adem Demaçit, djali i motrës, Sylejman Qyqalla, nga Bardhi i Madh, Avdi Kelmendi, nga komuna e Lipjanit, dhe vëllai i Jusuf Gërvallës, Hysen Gërvalla, do të thotë grupi prej 8 vetash që jemi arrestuar në muajin nëntor. Burgun e kam mbajtur në Kosovë deri në pranverën e vitit 1981, kurse, kur shpërthyen demonstratat historike na shpërndanë nëpër burgjet e Serbisë. Kam takuar shumë shokë, përveç këtyre me të cilët u dënova, me të cilët i kam mbajtur lidhjet edhe mbas burgut, një ndër ´ta kam takuar, në burgun e Sremit, edhe Emrush Xhemajlin, kurse, më vonë e kam njohur edhe vëllaun e tij Bajrushin, në burgun e Sremit, ku kam qëndruar tre muaj e gjysmë, kam takuar edhe Hajdin Abazin etj. Pastaj, më kanë dërguar edhe në burgun e Nishit, ku kam takuar shumë shokë, një ndër ´ta edhe Hysen Gegën nga Sallagrazhda e Therandës. Kam mbajtur lidhjet me shumë shokë, me të cilët kemi vazhduar takimet edhe pas daljes nga burgu. Pas daljes sime nga burgu ishin bërë shumë ndryshime. Ju e dini se LNÇKVSHJ-ja ishte në formim e sipër kur na burgosën, Jusuf Gërvalla ka qenë ideologu kryesor, nuk kemi qenë të konsoliduar sa duhet, kemi bashkëpunuar me Sabri Novosellën, me Shefqet Jasharin, dhe si këshilltar e kemi pasë, të madhin, ashtu e çmoj, Metush Krasniqin, i cili ka qenë një veprimtar i Ilegales së kahershme, thuaja para bacës Adem, -Adem Demaçit, kështuqë, këto dy figura të gjalla që kane qenë si inspiratorë kryesorë të Lëvizjeve gjithëkombëtare, megjithë vështirësitë që i kemi hasur, ia kemi arritur që në nivelet kombëtare, në të gjitha viset të njohim veprimtarë dhe të bënim bashkëpunim aq sa ia kemi arritur.

R.D: - Mesiguri, besoj që puna që është bërë atëherë, frytet e saj, ndoshta pak më vonë, u zgjeruan dhe kemi arritur deri sot ku jemi. Sa jeni të kënaqur me punën që është arritur deri tani ?

R.P: - Shiko, unë, sa i përket kënaqësisë së tashme, unë, s’jam aspak i kënaqur! Se, u bënë gjithë këto viktima, mbi ne u bë një gjenocid, kurse, do të thotë Serbia gjakatare nuk u dënua, nuk u dënua nga Bashkësia ndërkombëtare, siç ishte dënuar Gjermania naciste, p.sh. në procesin e Nyrebergut, pas Luftës së Dytë botërore, kurse këta, pothuajse u shpërblyen, dhe kështu, më shumë u dënuan ushtarë të UÇK-së, d.m.th. u barazua lufta jonë Nacional-Çlirimtare me kriminelët, u dënuan shumë ushtarë të UÇK-së, madje edhe këta në Hagë, që dihet, Fatmir Limaj, Ramush Haradinaj edhe këta që mbetën aty, kështu që te ne u bënë shumë hile, shumë devijime, dhe nuk jam i kënaqur me rezultatet.

R.D: –Pse ndodhin këto gjëra tek ne, Zoti Pllana ?

R.P: – Këto ndodhin, sepse shumë u nënshtrohen faktorit ndërkombëtar, ne nuk kemi pasë nevojë që t’u nënshtrohemi aq shumë sepse, nëse i fituam këta aleatë për herë të parë, euro-amerikanët, d.m.th. amerikanët, anglezët e këta, nuk ua imponuam të drejtat tona, sepse ishim të ndarë padrejtësisht, në Konferencën e Ambasadorëve të Londrës, më 1913, pastaj me Konferencën e Versajit, më 1919, e edhe pas Luftës së Dytë botërore u tradhtuam nga Titoja. Kështuqë, këta, Udhëheqësia jonë, tash p.sh. ranë aq poshtë duke i pranuar këto ndryshime që për mua, kjo pavarësi është e brishtë.

R. D: (Ibrahimi) – Zoti Pllana, në lidhje kemi edhe Astrit Gashin, sonte do të jetë së bashku me mua, edhe me juve, njëkohësisht kujtojmë dëgjuesit se telefoni është i hapur për ju që dëshironi të bëni pyetje për mysafirin…Mirëmbrëma Astrit, përshëndetje edhe për ty !

R.D: (Astriti) :- Mirëmbrëma ! Përshëndetje juve, baci Ramadan dhe të gjithë dëgjuesit e Radiodiasporës, njëherit i përshëndes edhe të gjithë familjet e dëshmorëve, kudo ku ndodhen ato, se,  sot është Dita e dëshmorëve !Përshëndes shumë mysafirin, është mysafir telefonik i Studios sonë sonte në programin tonë, dhe vërtetë është një ndër veprimtarët më të dalluar të ilegales, të kauzës sonë kombëtare. Baci, Ramadan, ju jeni një ndër iniciatorët ose themeluesit e Lëvizjes së bashku me vëllezërit Gërvalla e me disa të tjerë, themelimin e Lëvizjes Nacional Çlirimtare të Kosovës me Viset Shqiptare të ish-Jugosllavisë. Si ka qenë ideja juaj ? Kush ka qenë organizator? Me cilin synim e keni formuar këtë organizatë dhe cili ka qenë roli i saj?

R.P: – Po, po, drejt. Astrit, së pari , unë, para se t’i bashkohesha LNÇKVSHJ-së, kam pasë grupin tim që e kam formuar me vëllaun tim, Xhemajlin dhe me disa shokë të cilin e kemi quajtur « Shkëndijat e kuqe ». Me t’u njohur me ish- anëtarët e LBRSH-së, organizatës së Adem Demaçit, kam kontaktuar dhe, brenda një kohe të shkurtër, jam bashkuar sepse, qëllimi ynë ka qenë që të bashkohemi të gjitha grupet që ishin formuar ilegalisht dhe, për ta formuar një Lëvizje gjithëkombëtare. Qëllimi kryesor dhe i parë ka qenë, sipas pikës së parë bashkimi me shtetin amë, me Nënën Shqipëri. Ky, ka qenë programi ynë dhe qëllimi ynë kryesor.

R.D: (Ibrahimi): - Zoti Pllana, sa ka qenë bashkëpunimi juaj, atëherë si Lëvizje ilegale, kur ceket bashkimin me shtetin amë, me Qeverinë e atëhershme të Shqipërisë ?

R.P: - Janë disa probleme në këtë pikë. Personalisht kam pasë kontakte, së pari me Hasan Luçin. Kur kam qenë në Francë, për herë të parë kam biseduar në lidhje me Lëvizjen tonë, e kam informuar Hidajet Hoxhën, sekretarin e parë të Ambasadës shqiptare në Paris, unë si personalitet kam biseduar me të dhe asnjë , -si të them, asnjë mosmarrëveshje nuk kemi pasë për qëllimin tonë, për bashkimin me Shqipëri. Jusuf Gërvalla,  ka pasë lidhje më shumë, sidomos kur ka dalë jashtë, sepse qëllimi ynë, siç thashë ka qenë për bashkim…Mirëpo, kam pasur edhe një » »aventurë » kur kam qenë si i dërguar në vitin 1979, në muajin tetor, në Stamboll, Turqi, për të kontaktuar me disa shokë të Adem Demaçit, me Njazi dhe Tefik Strajën, gjëja për njëfarë bashkëpunimi, dhe aty jam takuar për herë të parë, gjëja se rastësisht, me Bujar Hoxhën, -me të cilin, po them është e hidhur;  kjo histori, me të cilin kam pasë një polemikë shumë, shumë të ashpër. Ai, mundohej që t’na e ndërronte programin tonë, bashkimin me Shqipëri, duke më thëne se: « Ju, duhet t’i kërkoni të drejtat tuaja vetëm në kuadër të Jugosllavisë ; d.m.th. t’i kërkoni të drejtat tuaja nëpërmes kuadrove tuaja, siç ishin Fadil Hoxha, Mahmut Bakalli » etj. Unë, kam qenë kategorikisht kundër imponimit të idesë së tij.

R.D: ( Ibrahimi) -Ku e bënte mbështetjen ai, që kërkonte të bëhej një zgjidhje në kuadër të Jugosllavisë ?

R.P: – Shiko! Më vonë e kam kuptuar, duke i analizuar ngjarjet, se ky ka qenë i emëruar, ose iu ka besuar, nga Enver Hoxha dhe Komiteti Qendror i Partisë së Punës, së Shqipërisë, që ta merr çështjen shqiptare të Kosovës  me vise të tjera shqiptare përsipër, -sepse, ishte me origjinë kosovare, ishte djali i patriotit Kadri Prishtina, i cili ka qenë kryetar i Komitetit për Mbrojtjen e Kosovës.

- Ju e dini se, pas Konferencës së Londrës, padrejtësia që na u bë, pastaj, edhe pas Luftës së Parë botërore, që na mbetën gjysma e tokave shqiptare nën Jugosllavi.

R.D: (Ibrahimi) – Cekët Enver Hoxhën !

R.P: Enver Hoxha, ia ka besuar këtij historikisht, Enveri i ka thënë : “Ti me shokë, d.m.th. me Shaban Brahën, Ajet Haxhiun, që kanë qenë me origjinë kosovare, Ju, duhet t’i dini dhe t’i gjeni mënyrat se si do të luftojnë vëllezërit kosovarë, pa ua imponuar”. Ky, (Bujari)  e ka shfrytëzuar besimin e Komitetit Qendror duke na e imponuar që, ne të mbesim nën Jugosllavi duke na sugjeruar që t’i fitojmë të drejtat në kuadër të Federatës jugosllave, e nëqoftëse bëhet diçka shohim më vonë…Kam një mendim, për të cilin ndoshta të tjerët nuk pajtohen, por,  një muaj pas vrasjes makabre të Jusuf Gërvallës, të pishtarit e ideologut të Lëvizjes tonë,  dhe Kadri Zekës e Bardhosh Gërvallës, m´u ky Bujar Hoxha ia arrin, gjëja t’i bashkon Lëvizjet ilegale ; e që ishin 2 persona të Lëvizjes sonë, Sabri Novosella e Xhafer Durmishi, me organizatën Partia Komuniste Marksiste Leniniste e Shqiptarëve në Jugosllavi (PKMLSHJ), Abdullah Prapashtica, e vetmja Organizatë ilegale që ka qenë për Kosovën Republikë. 

R. D: (Astriti)- A ka qenë edhe grupi i Hidajet Hysenit ?

R. P: - Grupi i Hidajet Hysenit ?! Jo, jo grupi i Hidajet Hysenit ka qenë OMLK, Organizata Marksiste - Leniniste e Kosovës, të Kadri Zekës, Mehmet Hajrizit etj, e kanë pasur të njëjtin program, sa i përket bashkimit me shtetin amë, me Shqipërinë. Kurse, PKMLSHJ e Abdullah Prapashticës, po e përsëris, ka qenë e vetmja organizatë që e ka pasë programin e saj për Republikën e Kosovës. Këta, e kanë shfrytëzuar masën, në demonstratat e ’81-it , për Kosovën Republikë, kurse, ne vetëm për bashkim kemi qenë, kanë qenë 2 parulla kryesore në demonstrata : Bashkim-Bashkim, pastaj këta kanë depërtuar dhe e kanë përhapur parullën, Kosova Republikë.

R.D: (Astriti) – Si ndodhi burgosja e grupit tuaj në vitin 1979?

R.P: –Unë, u dekonspirova nga Bujar Hoxha në 1979-ën, mbasi u ktheva nga Stambolli…Sepse,  ilegalisht isha në Stamboll, dhe, edhe unë do të paraqes haptas mendimet dhe ngjarjet e mia, le të hapen dosjet, -nuk u pajtova me Bujarin, i thashë:  – “Ti nuk mundesh të na e imponosh, unë e respektoj Enver Hoxhën, -xhaxhin Enver, por ai nuk mundet të na e imponoj një gjë, nëse ne duam të bashkohemi me Shqipëri. Dhe, ai, sigurisht që nuk na e ka imponuar, por, ky e keqpërdori besimin e tij. Unë, kam qenë i dërguar nëpërmes kanaleve të fshehta të  Sabri Novosellës, ai, kishte pasur lidhje me të (me Bujarin) edhe më herët, unë, nuk e kam ditur, dhe, meqenëse nuk e pranova kurrsesi imponimin e tij, ai e shfrytëzoi, në një moment, ku ishim në një lokal te Tefik Straja, (me nder me thënë), kisha nevojë fiziologjike, dhe kur u nisa për nevojë, Tefiku ma mori çantën time duke më thanë se mund ta marrin hajnat…

Bujar Hoxha, e kishte shfrytëzuar rastin dhe e kishte kontrolluar pasaportën time duke më dekonspiruar. A kupton ?!  Atë ditë që u takova me ata të « Komitetit » të Lëvizjes, se, « Komitet » u quante, po ende nuk ishte formuar, kur u ktheva u takova me Shefqet Jasharin, me të cilin isha në lidhje, i thashë se, unë nuk kam besim te ata shokë ku më dërguat, sepse pos kontakteve me vëllezërit Straja, unë nuk kam pasë detyrë as njohuri që të takohem me Bujar Hoxhën.

R. D: (Ibrahimi)- Zoti Pllana, nëse më lejoni, se nuk do ikim shumë larg, dëshirojmë, edhe për dëgjuesit është interesant, e vërteta duhet të dalë në shesh, pas zhgënjimit, të themi, që ju keni pasë, a është bërë përpjekje për të informuar Komitetin Qendror të P. P. SH-së të informohet saktësisht rreth pakënaqësisë suaj ?

R.P: - Shiko, do ta them edhe një gjë, se me mua ke punë të gjata, unë kam qenë në Francë 4 vite, dhe atje kam përfituar shumë miq duke i falënderuar Shqipërisë Socialiste të Enver Hoxhës. Aty, ku kam qenë, në veri, më 1975 e mbajmë një tubim të madh për herë të parë me Shoqatën e Miqësisë Francë-Shqipëri, ku ka pasë ardhur edhe Hasan Luçi, sekretar i parë i Ambasadës Shqiptare, me të cilin isha takuar edhe më përpara, ai, na kishte pritur shumë ftohtë, disi sikur mos t’ ishim ne, shqiptarë. Neglizhenca e tij, sjelljet e tij, dhe, si të them, jo përfaqësimi i denjë i tij për shtetin shqiptar, më shtyri që t’i shkruaj letër drejtpërdrejt, shokut Enver Hoxha. Dhe, besoni se, atë person e ka pasë larguar..sepse ai  nuk na njihte neve si shqiptarë, po na merrte si jugosllavë. Kështu, shkurt!

Tash, kur po dalë te Bujari, do të sqarohemi mirë e mirë për dëgjuesit.

-Bindjen për Bujarin, që ua them juve, e kam fituar më vonë, sepse, edhe njëherë po e përsëris, Bujari e kishte marrë misionin prej Enver Hoxhës, duke i besuar si djali i Kadri Prishtinës, edhe duke i sugjeruar se kosovarët do të shohin vetë se çfarë rruge do të marrin, po letra ime është në Komitetin Qendror nëse ndonjëherë hapën dosjet…kështuqë,  ky e ka keqpërdorë besimin e Komitetit Qendror. Janë do afera që nuk mund të hyjmë tani, jo Mehmet Shehu, Kadri Hazbiu…e të tjerat me titistët. Ky, Bujari, na e ka imponuar, -mua nuk ka mundur si individ, që vetëm në kuadër të Jugosllavisë t’i kërkojmë të drejtat tona, edhe këto nëpërmes Mahmut Bakallit, Fadil Hoxhës etj. Unë, si person, nuk e kam pranuar..sigurisht, pas rënies time në burg, që, as Jusufi, -Jusuf Gërvalla me Kadri Zekën nuk i kanë pranuar imponimet e Bujar Hoxhës, kështu gjithë ato shkuarje-ardhje, takimet për bashkim në Stamboll me të njëjtin Bujar Hoxha, nuk arrijnë të pajtohen, derisa vriten, sepse këtu edhe i kanë krijuar hapësirë edhe armikut duke parë se shqiptarët nuk po mund të bashkohen, kështu bëhet edhe vrasja e tyre makabre, dihet ajo ngjarje, më 17 janar 1982. Një muaj pas kësaj vrasje, Bujar Hoxha, ende pa u tharë gjaku i dëshmorëve ia arrijnë, lehtë,  i bashkon këto dy Lëvizje, LNÇKVSHJ-në dhe PKMLSHJ-në.

R.D: (Ibrahimi)- Zoti Pllana, - A nuk dyshoni, që edhe brenda për brenda të Komitetit Qendror të atëhershëm të Shqipërisë, kuptohet, edhe në anën tjetër ka pasë  njerëz të cilët kanë qenë kundër bashkimit me Shqipërinë.

R.P: - Unë, nga përvoja ime , po ta them se, pikërisht me Bujarin që e kam takuar, disa si ai kanë pasë dëshirë që Shqipëria më shumë të bëhet si Kosova, aso « liri » për të dalë jashtë, me pasaporta, me përjashtim të disave…E kam pasë një mendim të tillë, edhe në biseda me disa shokë dhe prej leximeve, Shaban Braha ka mbetur i pastër prej tyre, të tjerët, me një fjalë, kanë devijuar. Këtu, mund ta them mendimin tim, pastaj vrasja e Mehmet Shehut, një muaj para vrasjes së Jusuf Gërvallës, Kadri Zekës e Bardhosh Gërvallës…

R.D: ( Ibrahimi) – Si e sqaroni ju, kur e cekët Mehmet Shehun, cili është mendimi juaj për të ?

R.D: (Astriti) -  Ka qenë vrasje apo atentat ?

R. P:  Vetëvrasje,  mendimi im se nuk ka mundur për ta rrëzuar Enver Hoxhën,  u mundua të bëhej miq me jugosllavë, edhe e ka hëngër ashtu, tradhtar, për mua.

R.D: (Astriti) – Në vitin ’79 keni qenë i arrestuar, sa vite keni qenë i dënuar ?

R.P: – Kam qenë i dënuar shtatë vite, shkalla e dytë ma ka heqë një vit. d.m.th.  6 vite të plota, i kam mbajtur burg.

R.D: (Ibrahimi) – Zoti Pllana, unë mendoj se është me rëndësi shumë të veçantë bashkëpunimi i Lëvizjes ilegale me shtetin amë, megjithë përpjekjet dhe pengesat që i keni pasë ?

R.P: - Po, nëqoftëse i marrim dallimet, sepse kishte dallime, ata që kanë qenë këmbëngulës për ta ruajtur pavarësinë e Shqipërisë, pa iu imponuar superfuqive, d.m.th. me superfuqitë si aleate e jo si të nënshtruar, -si u bënë tash, Sali Berisha në Shqipëri e këta tanët në Kosovë, d.m.th. çka të thonë të huajt ua bëjnë amin. Edhe krahu tjetër Mehmet Shehu e Kadri Hazbiu për t’u hapur më tepër me jashtë, gjë që do të shkonte në dëm të pavarësisë së shtetit shqiptar.

R. D: (Ibrahimi) – Pas ndryshimeve që u bënë, pas vrasjes së Mehmet Shahut e Kadri Hazbiut, brenda Komitetit Qendror, a ka vazhduar bashkëpunimi juaj me Qeverinë e atëhershme të Shqipërisë ?

R.P: – Po, ka vazhduar, sidomos me lidhjet tona, Jusufi i ka pasë lidhjet dhe kontaktet dhe rolet kryesore, gjë që ka qenë edhe ideolog, po edhe ai ka pasë vështirësi, se, sa u besohet p.sh. Sabri Novosella, që iku në Turqi, kurse Jusufi në Gjermani, dihet, takimet që i kanë pasë për bashkim, OMLK e LNÇKVSH, nëse u besohet fjalëve të Sabriut, në një vend thotë se kur e pyeta Kadri Zekën, që kishte shkuar në Stamboll nga Zvicra e Bardhosh Gërvalla nga Gjermania, çka të tha Engjëll Kolaneci, sekretar i Ambasadës shqiptare në Vjenë; - thotë se i paska thënë : -“Mbaj qëndrimet e tua”! Kurse, Bujari i paska thënë Sabriut, -“Mos lëshoni pe”! Këtu pra, Bujari, është përçarës, këtë që po e them unë e thonë edhe të tjerët ; në vend që t’i bashkoi, megjithëse këta kanë pasë besim te ai, sepse, edhe njëherë po them, -ai e ka pasë atë detyrë prej Komitetit Qendror, por, roli i tij ka qenë për ta lënë luftën për bashkim kombëtar, po vetëm me në kuadër të Jugosllavisë t’i kërkonim të drejtat në mënyrë pacifiste, unë po e them tash pacifiste, sepse më vonë, dihet, që si këshilltar kryesor i Sali Berishës do të jetë mu ky Bujar Hoxha, dhe mik më i ngushtë i Ibrahim Rugovës, i cili ia la shpinën e lirë Serbisë kur filloi lufta në ish- Jugosllavi, se dihej se , pas ngordhjes së Titos do të prishet Jugosllavia ; e ne na zhveshi në mënyrë pacifiste, kështuqë, Bujar Hoxha ka luajtur një rol shumë destruktiv për bashkimin kombëtar edhe pas vdekjes së Enver Hoxhës.

R.D: - Baca Ramadan ! E kemi një pyetje nga një dëgjues, nga SHBA-të, Izet Baraliu, -thotë: përshëndes mysafirin dhe dëshiron të dijë qëndrimin tuaj për Kadri Hazbiun ?

R.P: – Falemnderit ! Shiko, unë po ua them këtë që e përjetova, mendimi im është se Kadri Hazbiu ka qenë i lidhur me Sigurimin kosovar, -nuk po them të Beogradit, por, kosovar të atëhershëm shqipfolës, ka qenë për një Republikë të Kosovës në ish-Jugosllavi, kam një shembull, kur një grup atdhetarësh nga Kosova, kishin shkuar në Shqipëri, ky i dorëzoi të UDB-ja jugosllave, kur Kadri Hazbiu ish- ministër i Mbrojtjes, i dorëzoi shumë atdhetarë, pa dijen e Enver Hoxhës. UDB-ja, i masakron i mbytë e s’di çka !...E këta ishin shqiptarë atdhetarë që kishin kundërshtuar shpërnguljen me dhunë në Turqi. Kurse, kur u zbulua se kishte bërë këtë dorëzi, ai kishte thënë se, i dorëzova, sepse ishin bashkëpunëtorë të UDB-së.

R.D: ( Astriti) - Baca Ramadan ! Ju ishit i pranishëm në Mbledhjen konsultative të LPK-së, në prill të vitit 1993, në Kollare, Kërçovë, ku ishin të pranishëm, Hashim Thaçi, Ali Ahmeti, Azem Syla, Adem Grabovci, me një fjalë e gjithë Drejtoria Politike e Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës, që do të formohet më vonë, në atë mbledhje jeni pajtuar, të gjithë, që të luftoni  për një bashkim kombëtar, për Kosovën, Iliridën, platforma ka qenë për një Shqipëri të vetme, bashkimin kombëtar, që të luftojmë për një shtet të vetëm. Si ndodhi, që shumë prej tyre të dalin nga alo vijë, p.sh. Ali Ahmeti, Hashim Thaçi e shumë të tjerë ?

R.P: - Po, shumë e qartë! Dëgjo! Unë, pasi kam dalë prej burgut ka qenë akti i kryer, d.m.th., tash jo për bashkim kombëtar, ishte formuar Lëvizja Popullore e Kosovës (LPK), dhe masa e kishte hëngër këtë kulaç të përgatitur, për Kosovën Republikë, qoftë prej Bujar Hoxhës, qoftë prej këtyre, themeluesve të LPK-së, edhe  ne anëtarët e vjetër, pas këtyre ndryshimeve, e kemi konsideruar veten si anëtarë të Lëvizjes, kush ka dashur ka hyrë në LPK. E kemi pranuar që të luftojmë, si shkallë të parë, për Kosovën Republikë, të barabartë me Republikat tjera, me të drejt të shkëputjes nga RSFJ, por njëkohësisht gjithnjë duke u përgatitur për luftë. Në Mbledhjen konsultative në Kollare, në prill të vitit 1993, pos të tjerave kemi vendosur që të përforcojmë aktet luftarake, duke i përkrahur edhe grupet e armatosura kryengritëse,dhe që të bashkoheshim në një bërthamë të armatosur për të vazhduar luftën çlirimtare...Nuk më vjen keq që ta them të vërtetën, por, prapë Rugova me udhëheqësitë tjera politike shqiptare, qoftë në Shkup, Tetovë, Preshevë e gjetiu, e zgjodhën rrugën e nënshtrimit, pacifizmit, e nëqoftëse na vjen diçka prej të huajve, gjë që nuk ka ndodhur askund në botë, që ta bien lirinë si në pjatë, kështu p.sh. , unë i mbaj mend Ali Ahmetin e të gjithë, si shokë, Azem Sylën e kam pasë më shumë shok të ilegales si dhe Xhavit Hazirin, për të cilin për fat të keq shumë pak po përmendet, sepse,  ashtu  edhe atë, sikurse Ukshin Hotin, edhe atë e ka kidnapuar më 17 shtator të vitit 1998 në Prishtinë. Xhavit Haziri, ka qenë një ndër kryesorët për formimin e Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës (UÇK-n).

R.D: (Ibrahimi) – Zoti Pllana ! E cekët të madhin Ukshin Hoti. Meqenëse, pak më herët cekët dy Lëvizje, njëra për bashkim kombëtar dhe tjetra për Kosovën Republikë në kuadër të Jugosllavisë, e Abdullah Prapashticës. Sa ka qenë Lëvizja ilegale si pengesë për Lëvizjet tjera që ka punuar për Kosovën Republikë në kuadër të Jugosllavisë ?

R.P: – Shiko, tani me ndryshimet e sistemeve socialiste, për mua « socialiste », në shtetet e Lindjes, e pas këtyre edhe ndryshimi i sistemit në Shqipëri, në vitet ’90-ta, edhe te ne ka pasë luhatje, ka pasë mosbesim në rrugën tonë, sepse, siç dihet, me ngritjen e Sali Berishës në udhëheqësinë e shtetit shqiptar, ai, jo vetëm që i kishte humbur ndjenjat kombëtare, si një shqiptar për Shqipëri, ishte deklaruar, e edhe sot deklaron, se ne nuk jemi për bashkim kombëtar, me Kosovën e me trojet tjera shqiptare jashtë Shqipërisë, kështuqë, shumë udhëheqës të ilegales, duke u pajtuar me politikën pacifiste, tash mund të them. p.sh. Hidajet Hyseni e Mehmet Hajrizi, që ishin ndër ideologët kryesorë të OMLK-së, poashtu, edhe grupet tjera. Kështuqë, në njëfarë mënyre, mbetëm edhe pakicë për bashkim kombëtar. Pastaj, edhe shumica e shokëve tanë ishin ende në burgje,  të ’81-itës, edhe ata që dilnin, me shumicë dilnin jashtë, në Mërgatë, më mirë mërgatë sepse,  fjala. diasporë, është  fjalë greke.

R.D: (Ibrahimi) – Izet Baraliu na shkruan nga Nju Jorku, thotë se, sa i përket për Kadri Hazbiun pajtohet –sepse, thotë se ka dashur edhe mua t´më dorëzojë në Jugosllavi, por unë nuk jam pajtuar, jam me të, por, thotë se, nuk pajtohem me atë që thotë për Bujar Hoxhën sepse e njoh, kam bashkëpunuar me të, me Sigurimin, kam pasë lidhje me të,  nga viti 1968.

R.P: – Mirë, unë e përshëndes Izet Baraliun, qenka një shembull i mirë që ma jep për Kadri Hazbiun, kurse, shembullin që ua them unë për Bujar Hoxhën, -ai, e ka pasë detyrë, siç e kam cekur disa herë, por , sipas meje, më i rrezikshëm është ai , në të cilin kemi besim, i them vëllaut tonë, sepse, Bujar Hoxha është dekoruar nga Ibrahim Rugova  me « Medaljen e artë të Lidhjes së Prizrenit »,  pastaj,  Bujari, me rastin e falënderimit për këtë dekorim, për Ibrahim Rugovën thotë se:  ky është « maja e shqiptarizmës », prandaj këtu, në Prishtinë, kur na duhej një ideolog i madh kombëtar, Bujari, kthehet nga pacifizmi i Rugovës, u bë ideolog e këshilltar kryesor i Sali Berishës, i cili, në momentet më të vështira të popullit tonë në robëri, Sali Berisha, d.m.th., Qeveria e tij, i burgosi disa atdhetarë të lirisë, me SHIK-un, disa i vrau, si p.sh. Remzi Hoxhën, pastaj e theu embargon ndaj Serbisë, të cilën e bëri Evropa, me pa dashje.

R.D: (Astriti)- Baca Ramadan, pas takimit tuaj, LPK-së, në Kërçovë, Fazli Veliu, Emrush Xhemajli e Xhavit Haliti, patën një takim me Sali Berishën, me presidentin e atëhershëm, cilat kanë qenë konkluzionet e asaj bisede, sepse ata, kur janë kthyer, ju kanë raportuar ?

R.P.- Po, të kuptohemi, para këtij takimi, me Sali Berishën, LPK-ja, Xhavit Haziri, Ahmet Haxhiu e Xhavit Haliti kanë pasur një takim me Ramiz Alinë, presidentin e atëhershëm të Shqipërisë, më 1991, kurse Fazli Veliu, Emrush Xhemajli e Xhavit Haliti takohen me Sali Berishën, kur ky ishte president i Shqipërisë, më 1993.

R.D: ( Astriti).- Me rëndësi është se a ju ka premtuar, çka ka thënë, Sali Berisha, a ju ka dhënë ndonjë premtim për ndihma ?

R. P: - Me rëndësi është të thuhet se, Ramiz Alia ka premtuar se, -sipas mundësive, do të ndihmoheshim, kurse, Sali Berisha asgjë nuk ka pasë premtuar.

R.D: (Astriti). - A keni njohuri, p.sh. se në këtë vit kanë shkuar në Shqipëri për ushtrime ushtarake, kur ka qenë Sali Berisha në krye të shtetit, Adem Jashari, Hashim Thaçi, etj., p.sh. e disa janë arrestuar ? -Si e komentoni ju burgosjen e tyre e të Adem Jasharit ?

R.P: - Po, në  kohën kur ishte Ramiz Alia president, kanë filluar të shkojnë në ushtrime, por me ardhjen e Sali Berishës, ky i bojkoton këto ushtrime, pastaj edhe i burgos disa si Adem Jasharin p.sh.,  shumë gjëra mbesin enigmatike, nuk mund të shpjegohën të gjitha !...

R.D: -(Astriti).- Kur jeni arrestuar ju, së bashku me Xhavit Hazirin, Ahmet Haxhiun, Binak Berishën e shumë të tjerë, si ndodhi arrestimi i një grupi kaq të madh përnjëherë? A jeni arrestuar në gusht të vitit 1993?

R.P: - Po, pas Mbledhjës konsultative në Kollare, filluan arrestimet…Po, para kësaj dua të them me keqardhje se pas ndryshimeve që u bënë në Shqipëri, kjo pati ndikim që në LPK të ketë ndarje, nga gjiri i Lëvizjes sonë u formua LKÇK. Ata, të LKÇK-së, ranë të parët, para neve. Ne, kishim qenë shokë me ´ta, me Raif Qelën, Salih Salihun, e të tjerët, dhe normalisht që nga pakujdesia, dikush nga torturat, po edhe nga shoqërimi më herët publikisht si shokë, -kështu edhe ne u dekonspiruam dhe u arrestuam.

R.D:  (Ibrahimi).- Pas daljes së Adem Demaçit nga burgu, lëvizja tentoi, praktikisht shumë pjesëtarë të Lëvizjes u lidhën në kuadër të Lidhjes Demokratike të Kosovës. Cili ka qenë synimi i saj dhe cili është rezultati i  saj? Cili është mendimi juaj në lidhje me këtë çështje ?

R.P: - Po, Unë mendoj se ky ka qenë gabimi, them edhe gabimi më i madh i udhëheqësve më të mëdhenj, -nëqoftëse mund të themi kështu, duke u nisur nga Mehmet Hajrizi, Hydajet Hyseni, sepse qëllimi i Rugovës, po them Rugova sepse,  prapa Rugovës kanë qenë të gjithë ish- titistët edhe UDBASH-ët shqipfolës, më pak të komprimintuar.

R.D:  (Astriti). – Baca Ramadan, a mendoni se LDK-ja që ka qenë si Lëvizje , Institucion paralel i sistemit të atëhershëm, i prirë nga Rugova, duke pasur një staf shumë të madh, mirëpo vendimet i ka marrë vetë. Sa mendoni që ka qenë si person me detyrë, presidenti i ndjerë Rugova ?

R.P: - Jo, këto punë janë bërë në prapaskenë, nga UDBASH-ët, dhe formimi i LDK-së është iniciua m´u nga disa intelektualë UDBASH-ë, siç ka qenë Jusuf Buxhovi, i cili e ka pasë marrë në pyetje, gjatë hetuesisë, edhe Hysen Gegën, i cili ka qenë si gazetar në Gjermani. Kurse, në prapaskenë, -siç thashë, kanë qenë Jusuf Karakushu, Mehmet Maliqi, e të tjerët, të komprimituarit…sepse populli e ka ditur se kush janë ata.

R.D: (Ibrahimi).- Mirë, angazhimi i Lëvizjes suaj brenda LDK-së nuk ka qenë i paqëllimtë, apo jo ?

-Disa kanë menduar që ta marrin kalanë nga brenda?!

R.P: - Jo,  nuk ka qenë i paqëllimtë. Disa kanë menduar që të angazhohen për të ndikuar për mirë…

R.D: (Astriti) - Baca Ramadan, edhe një pyetje, kështu pa dorëza , ashtu si thua në mënyrë të hapur që të hapen dosjet. Si e komentoni faktin se të gjithë ata që i kanë ikur vijës së fortë të I.Rugovës, po e marrim p.sh. Ukshin Hotin, ku ai propozon një politikë tjetër nga ajo e I.Rugovës, në Therandë ( ish-Suharekë), kur thotë se shpëtimi i vetëm i Kosovës është »krijimi i Forcave të Armatosura  të Republikës së Kosovës, dhe pastaj, pas pak, arrestohet, gjykohet dhe likuidohet…Të gjithë ata që e kanë kundërshtuar vijën e fortë nga ish-presidenti I.Rugova, janë të likuiduar. Dihet se pas vrasjes së Ukshin Hotit, edhe vrasjet tjera janë ndalur. A do të thotë se vetë I. Rugova ka qenë i implikuar në vrasjet politike, dhe ai vetë ka qenë iniciator i këtyre vrasjeve politike, brenda faktorit shqiptar ?!

R.P: – Ta kemi të qartë, se ai si individ nuk ka mundur, sepse ky ka qenë në duar të UDBASH-ve, qoftë të atyre shqipfolës, qoftë të atyre të Beogradit. Pra, ata i kanë dhënë detyra. Prandaj, ky ua ka bërë vetëm aminin, njeriu zemërlepur, pra ka qenë, në njëfarë mënyre bashkë-ekzekutues. Kushdo që ka tentuar ta bëjë një ndryshim në vijën e tij politike, tani,  p.sh. Ukshin Hoti, për të cilin po besojmë apo “ shpresojmë” se është gjallë, ka kërkuar ndryshime nga rruga pacifiste e nënshtrimit ; dhe siç e dini edhe ju kështu ai ka pësuar, poashtu edhe bashkëpunëtorët më të ngushtë të Rugovës, që në një mënyrë nuk i kanë pranuar nënshtrimet e tij, e kanë pësuar gjithashtu. Po edhe Fehmi Agani, një teoricien pacifist që ka qenë, i cili në  momentet e fundit nuk ka qenë kundër luftës së armatosur.

R.D: (Ibrahimi) - Sa ka qenë vetëdija e popullit, atëherë, rreth organizimit të LDK-së, kur dihet se shumë ceromoni, por, edhe votimet gjatë kohës së luftës, etj.etj... Më kuptoni se ku dua të dalë ? Adem Demaçi, porosia e tij,  thotë që ta merrni kalanë nga brenda sepse, ajo kala është ndërtuar prej jugosllavëve, me I. Rugovën dhe J.Buxhovin !

R.P: – Po ! Shiko, unë thashë se me ato ndryshime të mëdha që u bënë në vendet ish-socialiste, por, edhe në Shqipëri, i kishin luhatur edhe disa mendime të personaliteteve të njohura , siç është baca Adem, i cili ka besuar se kjo Lëvizje tani do të bëjë ndryshime, po më vonë edhe Hydajet Hyseni, Mehmet Hajrizi, që ishin në LDK, largohen…pastaj kemi edhe dëshmorë që u larguan nga rruga pacifiste, si p.sh. Isa Kastratin, etj. Kurse, shumë LDK-istë që filluan ta kundërshtonin politikën pacifiste vriten, siç ishin, Latif Berisha, një shkrimtar i njohur, Agim Hajrizi, një veprimtar i njohur aktiv i LDK-së, pastaj, ka qenë Idriz Rreci nga Llausha e Skënderajit, i cili iu ka kundërvënë politikës pacifiste e nënshtruese të I.Rugovës.

Unë, mund të flas për Ukshin Hotin, i cili ka qenë trim. E kam njohur edhe para se me ra në burg, po edhe në burgun e Dubravës, kur në të njëjtën kohë u burgosën edhe Ministritë e ashtuquajtura, të Mbrojtjes dhe të Brendshme, të formuar nga Bukoshi me Anton Kolën edhe Rexhep Gjergjin. Ishte Hajzer Hajzeraj, tani i ndjerë, e të tjerët; ata, edhe në burg u nënshtroheshin gardianëve duke i u afruar për të ngrënë e për të pirë…Kurse, Ukshini ka qenë trim mbi trima, ishte i pathyeshëm edhe në burg. Prandaj, edhe e kanë zhdukur.

R.D: (Ibrahimi) - Po, edhe Izeti thotë se,  pajtohet se: I.Rugova ka qenë një kalë Troje. Poashtu,  mendon se edhe Ukshini e të tjerët  të vijës së fortë ishin të likuiduar nga vetë I.Rugova. Të dalim pak tek puna e LDK-së dhe te organizimi i saj në diasporë. Meqenëse ju keni vepruar shumë në ilegalitet, sa e ka zbehur luftën e juaj të ilegalitetit për bashkim kombëtar ?

R.P: - Po, e ka zbehur shumë veprimtarinë tonë. Pikësëpari ata i kanë pasë mjetet e informimit, qoftë kur e ka pasë pushtetin Berisha, qoftë  Qeveria e Bukoshit, po e them vetëm një fjalë që, Qeveria e Bukoshit, në atë kohë propagandonte te masa popullore, sidomos duke e përdorur klerin fetar, qoftë musliman, qoftë të krishter, duke thënë se, I.Rugova është një « i mbërrimë, pejgamber », ashtu, si thonë për një profet, propoganda e tyre ishte e lirë ; kurse ne edhe në ndeja, në dasma, p.sh., na survejonin se çka po flasim, kështuqë, edhe në kuadër të LDK-së ishin formuar të ashtuquajtura  « Grupet për Zbulimin e armiqve dhe terroristëve » , d.m.th, kundër neve që donim ta fitonim lirinë me kryengritje, nga ata edhe ishte përhapur një fjalë « Kush nuk është me Qeveri është me Serbi », kështuqë, kemi pasë vështirësi në çdo anë… Mund të them se, edhe personalisht, shpesh jam ndaluar në rrugë nga policia serbe, të cilëve ua bënin me dorë nga unë, disa të LDK-së, duke më denoncuar si një ndër personat më të rrezikshëm për paqen në Vushtrri, -ndoshta, është dobësi të flas për vetveten, por, as vetë nuk e di se si kam shpëtuar, nuk besoja që do dilja i gjallë nga torturat që m’i bënin në stacionet e policisë serbe në Vushtrri…

R.D: (Ibrahimi).- Mirë !...T’i kthehemi pak luftës së lavdishme të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës. Cili është mendimi juaj sa ka qenë kjo ushtri në nivel e organizuar ?

R.P: – Po, tashti është një punë që do një shpjegim më të thellë. Trashëgimia e trimërisë së popullit, për luftë kundër Serbisë, sidomos te familjet e dëshmuara te të cilat edhe ne e kemi pasur mbështetjen, dhe nëqoftëse merret, historikisht, që m´u në Prekaz, ku në kullën e Ahmet Delisë, me rastin e dhënies së betimit, Hasan Prishtina thotë:  se,  kemi me i flijua edhe fëmijët tanë, nëqoftëse është nevoja, d.m.th. familja e madhe e Jasharëve, me komandantin legjendar Adem Jashari, pastaj Hamëz Jashari, me të cilin kam pasë rast të takohem e të bisedojë me të, ka qenë gojëmbël , -siç thonë; “qengj për të vetin e ujk për armikun”, te ajo familje këtë karakteristikë e kam parë. Prandaj, këta ishin ata, që e thyen akullin e pritjes, dhe të « mitit I.Rugova » pacifist, që e ringjallën dhe e zgjuan ndërgjegjen kombëtare, edhe te ato familje që ishin ndikuar për largim nga kryengritja, pikërisht nga ndikimi i politikës pacifiste të I.Rugovës dhe të politikës së Shqipërisë të udhëhequr nga Sali Berisha. Kur erdha në Zvicër, në tetor të vitit 1997, kam pasur rastin që t’i njohë shumë familje atdhetare që kanë dhënë dëshmorë. Një nga këta, në Këshillin e LPK-së në Lozanë, ku isha unë kryetar, e kam pasë anëtar dëshmorin, heroin Ismet Jasharin, komandant Kumanovën, e shumë të tjera më gjërë.

R.D: (Astriti).- Baca Ramadan, pasiqë e përmendet Sali Berishën! Sali Berisha ka luajtur një moral të dyfishtë, në njërën anë duke bashkëpunuar me Qeverinë e Bukoshit, d.mth. me Forcat e Armatosura të Republikës së Kosovës, d.m.th. “FARK-n”, dhe në anën tjetër për interesat e veta personale, dhe për ta mbajtur pushtetin, ka bashkëpunuar me Malin e Zi, duke e thyer embargon ndaj ish-Jugosllavisë së cunguar, kështuqë, me naftën që ua ka shitur është furnizuar edhe ushtria jugosllave. Si e komentoni ju këtë veprim të shëmtuar të Sali Berishës?!

R.P: – Shiko ! Tani, për të folur më shumë për ndryshimet e sistemit në Shqipëri, këto ndodhën si gjithkund në botë!... Por, për të dëshmuar se ke krijuar një sistem demokratik, në të cilin po thirret Sali Berisha, atëherë duhet dëshmuar me punë konkrete, me lirinë e shprehjes dhe të zhvillimit të mirëfilltë demokratik. Ky, së pari, e shkatërroi Ushtrinë e shtetit, duke i larguar oficerët më të devotshëm nga Armata Shqiptare, -pika e parë e mbrojtjes së shtetit, sepse oficerët e zhveshur nuk kanë mundur edhe po të donin të luftonin, pa i përjashtuar ata, që vullnetarisht u angazhuan në UÇK, si p.sh. heroi Tahir Sinani e të tjerë. S. Berisha, duke e shkatërruar ushtrinë e policinë, njëkohësisht edhe bashkëpunoi drejtpërdrejt edhe me armikun tonë duke thyer embargon, duke i shitur naftë , armë , hekur etj. Kjo ishte pika e parë e tradhtisë së tij. Kurse, pika e dytë ishte sepse armët e shtetit shqiptar, që ishin dedikuar për rast lufte në Kosovë, d.m.th. për t’ na i dhënë neve për luftë çlirimtare u shkatërruan…Dihen edhe dëmet e mëvonshme, p.sh. shpërthimet në Gërdec etj. Kjo ishte një tradhti, shkurt, moderne. Sikur t´ na i jepte gjithë ato armë, të cilat numëroheshin mbi një milion;  nuk do të kishte nevojë të hynte as NATO, kundër Serbisë, me ato armë edhe Serbinë e kishim pushtuar. Pastaj, ky edhe sot ua sjellë serbo-boshnjakun, Damir  Fazlliq, duke i dhënë raporte edhe për sekretet e shtetit shqiptar, nga kjo del, -për mua, se ky është një tradhtar modern, pa ia numëruar edhe të bëmat tjera kundër interesave kombëtare…

R.D: (Astriti) - Baca Ramadan, a mendoni ju se diaspora që ka luajtur një rol të rëndësishëm, që ka ndihmuar financiarisht luftën çlirimtare, kur dihet se UÇK-ja më 1998 në të gjitha Zonat Operative nuk ka pasur, vetë kam qenë gati në të »gjitha Zonat, dhe nuk kishte dallime, jo i bardhë, i kuq, i zi apo i verdhë,  asnjëherë, përçarje ; mirëpo, se ka pasur edhe role negative, dëme nga ana e “FARK-t, kur dihet se në Tiranë kanë qenë dy struktura organizative, ku ishin drejtoritë e UÇK-së dhe të FARK-t. A mendoni se këto dy rryma e kanë përçarë e dëmtuar UÇK-në, brenda për brenda nga Tirana ?

R.P: – Dëgjo, unë pranoj se ka pasur gabime edhe nga ana jonë. Mirëpo, FARK-u e këta, dihet, kanë qenë me qëllime të caktuara për ta sabotuar luftën çlirimtare edhe për ta zhdukur UÇK-n. Mendoj, se këta, FARK-u, nëqoftëse thirreshin në profesionalizëm, që ishin oficerë, madje edhe deri në gjeneralë, i kanë gëzuar të gjitha të mirat e ish-Jugosllavisë ; tani me formimin e UÇK-së, nga veprimtarët ilegalë e nga familja Jashari, këta duke u thirr në profesionalizëm donin ta merrnin udhëheqësinë e luftës, duke u përpjekur që të largonin udhëheqësit e UÇK-së. Pra, këtu ka qenë qëllimi i Qeverisë së Bukoshit e të I.Rugovës! I.Rugova, edhe më herët e ka dëshiruar zhdukjen e UÇK-së, kur, p.sh., sulmin e fundit që ia bëri Serbisë në Drenicë, më 1998, sa ishte gjallë komandanti legjendar Adem Jashari, ka menduar se Serbia do ta zhduk UÇK-n dhe ai pastaj, do të luaj si të donte vetë. Kështuqë,  mua nuk më hiqet mendimi që FARK-u ka qenë destruktiv, me përjashtim të disave si p.sh. të dëshmorit Agim Ramadani etj., të tjerët e kanë pasë hile.

R.D: (Ibrahimi) - Zoti Pllana, një pyetje. -A mendoni se, sikur vija e fortë sikur të mos futej në LDK, të cilët kanë refuzuar qëndrimet e Rugovës për të pranuar pushtetin lokal, si ata në Preshevë, I. Rugova do ta kryente punën e Serbisë duke mbetur shqiptarët në pozitën sikur janë shqiptarët në Kosovën Lindore sot.

R.P: Po, sigurisht se po, kur dihet se I. Rugova, x  herë ka bërë veprime të tilla, pikësëpari regjistrimi i LDK-së ishte bërë në Ministrinë e Drejtësisë së Jugosllavisë në Beograd, bashkë me Mark Krasniqin, i cili edhe ai e regjistroi partinë e vet në Beograd, e të tjera…

R.D: ( Ibrahimi).- A mendoni se prezenca e krahut të fortë të Lëvizjes , inkuadrimi i disa ish-anëtarë të Lëvizjes, ka pasë efektin e vet, siç e thamë, p.sh. që nuk është pranuar pushteti lokal, e të tjera kundërshtime ?

R.P: – Po, sigurisht se po, edhe pse me vonesë, e sidomos ndikojnë të  shtohen radhët e UÇK-së.

R.D: (Ibrahimi) - Sidomos Ukshin Hoti, i cili ka qenë anëtar i udhëheqësisë së LDK-së, e kryetar në komunën e Rahovecit, edhe pse ka qenë i papërshtatshëm, votuesit e kanë votuar Ukshinin, jo dikë tjetër, pra ky ishte një realitet brenda për brenda, njëfarë rezistence  brenda LDK-së.

R.P: – Po, sigurisht se ka qenë ashtu. Ukshini, edhe në bisedë me shokët e vet, nuk ka hequr dorë nga lufta e armatosur, kurse këta të LDK-së i kanë luftuar ata me mendime të kundërta dhe që nuk ju kanë përshtatur e nënshtruar politikës pacifiste së I. Rugovës. Mendoj se, edhe këta që kanë kundërshtuar kanë pasë ndikimin e vet, bashkë me Rexhep Qosjen në anën tjetër duke përkrahur luftën e UÇK-së.

R.D: (Ibrahimi).- Nëse më lejohet, unë do të lexoj një letër që na ka ardhur në postën tonë elektronike, -na shkruan, Tomë Uka nga Zvicra. -Është pak e gjatë, shpresoj se do të keni durimin që ta lexoj!

 - Mirëmbrëma, z. Hoxha, ju përshëndes për emisionin dhe njëherit shfrytëzoj rastin të përshëndes mysafirin tuaj dhe tonin, zotëri Ramadan Pllanën!

-Më pëlqeu, pa masë, hyrja që bëri, që bëri zoti, Pllana, ku shprehu edhe unë të njëjtin mendim, që thotë se pak kemi  bërë, se duhet t’u themi ndërkombëtarëve se, në Kosovë ka ndodhë një holokaust (flijim), pra, agresori  apo racistët serbomëdhenj kanë bërë masakra ndaj popullit të Kosovës, se këtu ne zotërinj, pas luftës, kemi ngecë shumë, të gjitha partitë, të gjitha qeveritë, deri sot , struken , të gjitha strukturat shqiptare i kanë lënë anash këto ngjarje makabre, këta zotërinj të tanë që, sot bredhin nëpër zyre, në kolltukët e tyre, athua kaq shpejt harruan këto ngjarje. Vetëm desha të ndërlidhem me hyrjen që bëri zoti Pllana në lidhje me këtë, sepse më pëlqeu klasifikimi që bëri, ku seriozisht për këtë e mbështes shumë, shumë. Tani të dalim tek biseda, unë si brucosh i vitit 1981 kam dëgjuar vetëm dy emra , Zotin, Adem Demaçi dhe Ali Aliu. Flitej qartë dhe , këta dy zotërinj, atëbotë kanë qenë në burg. Mirëpo, unë, kam një pyetje për zotëri Pllanën. –Atëbotë, përkrah dëshirës sime që të kyçem në rrjedhat e aktivitetit ilegal, ka qenë e pamundshme, sepse qelizat dhe grupet e para të marksistë-leninistëve kanë qenë aq të izoluara në vetvete sa që ka qenë e pamundshme të hyhej në një nga ato grupe. A mendoni, Zoti, Pllana, se pas gjithë asaj krize paniku, po na kushtojnë këto bindje marksiste, e sidomos asaj enveriste, a mendon se ne, e sidomos gjeneratat e reja  po sakrifikojmë në emër të elitës? A mendoni se ne duhet të ecim përpara, mos t’i shikojmë ndasitë partiake, sepse kjo po më duket po na kushton sa që edhe vetë koalicioni PDK-LDK janë bërë, “dy atllarë në një mullar”? Ju faleminderit ! -Kështu na shkruan, Tomë Uka nga Zvicra.

R.P: Po, faleminderit, e kuptova qartë ! Kisha dashur që nëse shkojmë në shpjegime e analiza në kohë e hapësirë, ku kemi qenë, të jemi të sinqertë se nuk do të gabojmë shumë. Kurse, nëse flasim nga këndi i tashëm mund të bëjmë një gabim, një lapsus. Unë, tani po flas në emër të LNÇKVSHJ-së, ku në organizatën tonë kanë mundur të hyjë çdo atdhetar i devotshëm. Ne, në programin tonë për pranimin  e anëtarëve të rinj e kemi pasur afatin, deri në njohjen e personave, minimum gjashtë muaj deri në dy vjet, për ta vërtetuar besueshmërinë dhe devotshmërinë për veprim, prandaj në mesin tonë ka pasë anëtarë pa dallim ideje e feje. P.sh. nëse unë isha enverist , enverist objektiv, unë kam pasë shokë që ishin edhe hoxhallarë, të cilët i kam edhe sot. Mund t’ua them edhe një shembull për të bindur të tjerët, një hoxhë i rrethit tonë, nga Vushtrria, quhet, Salih Cakaj ; ky e ka mbesën e Adem Jasharit, pra, çikën e motrës së Adem Jasharit. Unë, sa isha në vuajtje të dënimit në burgun e Nishit bashkë me Ramadan Gashin, i cili ishte i dënuar si student demonstrues i 81-it, nëpërmes tij, si shok imi, më kanë pyetur se po na e lypin vajzën për fejesë një familje nga Vushtrria dhe donin ta kishin edhe mendimin tim për këtë familje. Salihu, ishte hoxhë i metresës atëherë, unë ju kam thënë se është një familje  e mirë dhe atdhetare, fetare dhe atdhetare. Unë, me atë hoxhë edhe sot kam lidhje të mira miqësore. Me këtë që thashë dua të potencoi se ne në Lëvizjen tonë kishim edhe hoxhallarë atdhetarë, mund të them se shokët tanë, sidomos ata të Gjakovës, kanë pasur  marrëdhënie shumë të mira disa priftërinj, d.m.th. të krishterë. Ndërsa, se kemi qenë të mbyllur është e vërtetë sepse jemi ruajtur . Unë, tani, kisha për t’i thënë vëllait Tomë Ukës, se unë kur e marrë Shqipërinë, qoftë e Enverit, qoftë e Zogut, qoftë e Ismai Qemajlit, Ismail Qemailin na e helmuan të huajt, ajo ishte cak i traktateve të fshehta për ta humbur edhe këtë Shqipëri…Po e ep një shembull historik, p.sh. Ataturku , -kur Turqia ishte në luftë me Greqinë, anglezët e evropianet i bënin presion për paqe që,  poqese bëhej, do t’ia humbte Turqisë një pjesë të madhe të Turqisë perëndimore e deri afër Stambollit; ky, nuk lëshoi pe dhe me aktin e kryer, luftarak, e shpëtoi Turqinë…Kështu, edhe ne, -ishim të vetëm, i vetmi është Enver Hoxha që e shpëtoi Shqipërinë, sepse në jug kishim grekët të cilët, me bekimin e të huajve, na e morën Çamërinë, na e asimiluan, shqiptarët i larguan, dhe e kërkonte, e edhe sot e kërkon, deri në Shkumbin, serbët gjithashtu,  nuk kanë hequr dorë nga pushtimi i Shqipërisë…Këta, serbët e grekët, nuk kanë heq dorë nga pretendimet e tyre. Kontratat për shpërngulje të shqiptarëve nuk janë shlyer ende, kontrata qysh të kohës së krajlëve të Serbisë e  të Jugosllavisë, të Titos, dihet që, edhe më 1954 ishte bërë një traktat, Turqi-Jugosllavi për ta shkatërruar Shqipërinë. Prandaj, këtu është roli i Enver Hoxhës për shpëtimin e Shqipërisë. Edhe sikur të mos bënte asgjë, Enveri, e shpëtoi këtë Shqipëri. Tani, sa për sistemin, ne nuk jemi për ta kthyer, sepse nuk jemi aq të marrë për të luftuar për një sistem të tillë. Ndërsa, izolimi ka qenë më tepër i imponuar sepse, or vëlla, kemi qenë të rrethuar prej armiqve, në tokë dhe përtej deti nga Italia. Kështu, mendoj unë. Në histori duhet bërë edhe krahasime, p.sh. sikur të ishin të njohura partitë kolaboracioniste me fashizmin, në pushtet pas lufte, sikur p.sh. që shkruhet tashti për Mustafa Krujën etj., Shqipëria, do të zhdukej sepse, Jugosllavia me Rankoviqin do ta pushtonte e do ta shpërngulte popullatën shqiptare duke e akuzuar si bashkëpuntorë të fashizmit, siç bëri Greqia, me çamët. Po e them këtë sepse, Gjermania naziste i humbi 14 milionë gjermanë, afër 3 në Poloni, afër 1milion në çeki, e gjermanë të tjerë që ishin banorë të shteteve të Evropës lindore, etj. etj…Po ne shqiptarëve, si popull i vogël afër 2 milionë do t’na zhdukshin krejt.

R.D: ( Ibrahimi). – Zoti Pllana ! Për mendimin tuaj, a ka dallim në mes « Ballit Kombëtar » në Shqipëri dhe « Ballit Kombëtar » te ne në Kosovë ? Është fjala gjatë Luftës së Dytë Botërore.

R.P: – Po, si jo, ka shumë dallim ! Te ne , para se të formohej « Balli Kombëtar », në anën tonë, në regjionin e Mitrovicës, Kosova Veriore, organizoheshin për vetëmbrojte shumë atdhetarë për të mbrojtur tokat tona nga çetnikët, madje edhe shumë pleq, pastaj pa e ditur se çka është « Balli Kombëtar » janë angazhuar në luftë kundër çetnikëve. Babai im, p.sh. ka qenë në brigadat e Shaban Polluzhës,të cilët i quanin ballistë gjithashtu, babai im, cili ka qenë edhe në Llap dhe i dinte të gjitha dredhitë e Fadil Hoxhës për të shkuar në frontin e Sremit…Shaban Polluzha, ka qenë atdhetari më i devotshëm, më demokrati i asaj kohe.

R.D: (Ibrahimi). – A janë sulmuar brigadat e « Ballit Kombëtar » nga brigadat partizane të Enver Hoxhës ?

R.P: – Janë bërë disa mosmarrëveshje në mes tyre, po këta i rrisin disa me qëllim, sepse dihet se Serbia është munduar që t’i përçajë shqiptarët për të bërë vëllavrasje në mesin e popullatës shqiptare, edhe atje, në Shqipërinë administrative, edhe këtu, në Kosovë, megjithatë në Kosovë nuk ia kanë arritur që të një luftë vëllavrasëse. Tradhtia, që na u ka bërë prej jugosllavëve është tjetër gjë, p.sh. me tradhtinë që na e bënë ndaj Mbledhjes  së Bunjajt etj.

-Por, edhe Shqipëria e Enver Hoxhës, gabimet më të mëdha që i bëri, edhe pas luftës, ishte se pati besim të tepruar në jugosllavët duke u thirrë në internacionalizmin e luftës së përbashkët antifashiste; ky fakt bëri dëme të mëdha dhe na la neve, gjysmën e trojeve shqiptare, ende në robërinë e kthetrave jugosllave.

R.D: (Astriti). – Baca Ramadan! Dihet, p. sh., që krahu ushtarak i udhëhequr nga Shaban Polluzha  ka qenë i udhëhequr edhe nga Mehmet Gradica, Mehmet Gradica ka qenë një ushtarak i shkolluar në Shqipëri ?

R.P: – Po, po drejt. Shiko, Unë, po ta them atë që kam dëgjuar nga babi im sepse, ai ka qenë deri në Llap me brigadat e Shaban Polluzhës, kur janë kthyer , edhe njëherë dredhitë e tradhtitë e Fadil Hoxhës për t’i larguar nga Kosova luftëtarët e brigadave të Shaban Polluzhës. Këtu, shihet më së miri shpirti demokrat popullor te udhëheqësi popullor Shaban Polluzha, sepse Shaban Polluzhën, me familje , e kishte internuar nga shtëpia e tij në kohën e fashizmit kur Mehmet Gradica ishte një lloj gjandari…Pra, Shabani ka qenë aq demokrat sa që e ka lënë këtë çështje, janë pajtuar dhe kanë luftuar së bashku kundër okupatorit të ri jugosllav …

R.D: (Astriti). – Baca Ramadan, Si e komentoni faktin që në kullën e Hasan Sylajt në Qëndresë të Drenasit, në ish-Tërstenik, në muajin shkurt 1945, është vrarë Shaban Polluzha, edhe Mehmet Gradica, me urdhër të Fadil Hoxhës, d.m.th. me urdhër të Fadil Hoxhës, kur, po ky Fadil Hoxha varroset me nderime të larta ushtarake ?! A ka edhe sot njerëz që punojnë kundër interesit kombëtar ?!

R. P:  – Po, sigurisht që pajtohem plotësisht me mendimin tuaj, pra, pavarësisht se Fadili ishte në luftë, ai devijoi dhe tradhtoi, kur dihet p.sh. se të gjitha brigadat shqiptare që luftonin në Kosovë kanë luftuar duke bartur flamurin shqiptar, tradhtohet Mbledhja e Bunjajt, ku ishte pranuar parimi mbi vetëvendosjen, -pra, që shqiptarët e Kosovës të bashkoheshin me Shqipëri, u bë shërbëtor duke ruajtur vetën, nuk e mbrojti interesin kombëtar asnjëherë. U përmendën më parë Ali Aliu edhe Adem Demaçi. Ali Aliu, p.sh., kur ishte student në Beograd, e takon Fadil Hoxhën, kur ky ishte udhëheqës dhe i thotë se duhet të ndërmerret diçka kundër shpërnguljes së shqiptarëve në Turqi, duhet për t’i prishur ato kontrata Turqi-Jugosllavi, sipas të cilave po na largojnë nga atdheu. Fadili, i thotë se nuk ka gjë të keqe dhe nuk e zgjatë bisedën në lidhje më këtë problem…Këto që i  them i kam lexuar, por, edhe i kam dëgjuar, kështuqë, edhe varrosja e Fadil  Hoxhës nga UÇK-ja, dhe pranimi i Mahmut Bakallit në partitë e dala nga krahu i luftës, ka qenë një devijim dhe një dëm,  për mendimin tim, që historia një ditë nuk do t’ua falë…

R.D: ( Astriti). – Baca Ramadan! Si e komentoni faktin se të gjithë djemtë e vijës së fortë kombëtare, të cilët e mbrojnë vijën e fortë për një bashkimin kombëtar të të gjithë shqiptarëve në një Shqipëri Natyrale, d.m.th., akuzohen ose burgosen nga vetë shqiptarët. Duke marrë shumë fakte, si p.sh., edhe faktin më të freskët arrestimin dhe burgosjen e Albin Kurtit, që është arrestuar nga ndërkombëtarët, mirëpo, me sugjerimin e bekimin e vetë shqiptarëve?! Deri kur do të ndodhë, p.sh., që armiku më i madh i shqiptarëve të jenë, fatkeqësisht, vetë shqiptarët ?

R.P: -Po, shiko, po më vjen keq se këto tema janë bukur të gjata dhe na marrin shumë kohë !...Së pari, populli ynë ka besuar shumë në njerëzit që kanë luftuar ose që kanë qenë në burgje për atdhe, konkretisht, kur kanë devijuar, devijimi nëse nuk ka qenë nga frika e nga torturat, atëherë devijimi është bërë nga lakmitë personale për të qenë në pozita, pas lufte… Kështuqë, çdokush duke u nisur nga Fadil Hoxha, Mahmut Bakalli, etj., ata së pari kanë pranuar nënshtrimin, d.m.th., janë bërë të nënshtruar, vasalë, ndaj Beogradit, kurse, tani këta ndaj ndërkombëtarëve. Nëqoftëse merremi si aleatë, që i kemi fituar për herë të parë me gjakun tonë, me gjakun e familjes, Jashari dhe të tjerëve që kanë qenë luftëtarë, pastaj viktimave, si p.sh., në Reçak etj., d.m.th., e ngritëm ndërgjegjen e ndërkombëtarëve, megjithëse edhe ata e kanë parë, po tani për të mos u bërë lufta edhe më e madhe, intervenuan kundër Serbisë… Kështuqë, të gjithë, udhëheqësit, tani edhe të rinjtë, sepse ne kemi pasë dëshirë që të rinjtë të udhëheqin, po e përmend me emër, p.sh., si Hashim Thaçin etj., që i kemi pasë në Lëvizje, por devijuan sepse, vetë Hashim Thaçi e shpëtoi fytyrën në Rambuje me këmbëngulje për t’u pranuar referendumi për vetëvendosje brenda tre viteve, tani u heshtë kjo kërkesë, pastaj u pranua flamuri i huaj, himni pa asnjë fjalë, TMK-ja, u zhduk, shokët më të mirë të familjeve të dëshmorëve u lanë anash…

R.D: (Astriti).- Mirë !Baca Ramadan, këtu duhet të jemi realistë, mendoj, vërtetë prej një situate jashtë loje mund të flasim ndryshe, jashtë pozicioneve, sepse edhe nëqoftëse nuk do ta kishin pranuar, duhet pranuar se Qeveria e Serbisë ka një pozicion, pa marrë parysyshë për gjenocidin e paparë që bëri në popujt e  Ballkanit, ka pasë miq ndërkombëtarë, kështuqë politika serbe  edhe sot ka një mbështetje shumë të madhe…

R.D: (Ibrahimi).- Astrit, vetëm një gjë dua të them ! –Unë, pajtohem me zotin Pllana, sepse, në një anë,  ne jemi ata që po ua lëmë kanalin hapur atyre, vetë pranim dhe  devijimit nga rruga e forcon, faktikisht, pozicionin e Serbisë, sepse vetë pranimi i tillë, do të thotë se kur era frynte në anën tonë dhe është duke fryrë, ndoshta edhe tani,  ne si duket po shkojmë në drejtimin e kundërt, sepse mosvendosmëria apo vetëdevijimi, nga një anë, ose lënja pas dore të disa gjërave të cilat janë jetike dhe janë vlerat të cilat simbolizojnë këtë liri, tani të brishtë, këtë pavarësi të brishtë, janë të lëna shumë jashtë dore… 

R.P: -  Po, është një gjë që,  në diplomaci, ndoshta po hy pak në histori, kur Elena Gjika i thotë Garibaldit, i cili e kishte bashkuar Italinë dhe në gardën e tij kishte shumë arbëreshë, që, ky  ta ndihmojë Shqipërinë për ta liruar nga turqit. –“Eh, ia kthen Garibaldi; në diplomaci ndërrohen fjalët menjëherë, kur të bëhet akti i kryer, d.m.th. të lëvizin shqiptarët njëherë, pastaj edhe ne do t’u ndihmojmë”!…

Për ne u bë mirë që i fituam aleatët euro-amerikanë, por jo t’u nënshtrohemi, por, duhet  t’u tregojmë faktet historike, dëmtimet që na u bënë nga Kongresi i Berlinit, 1878, Konferenca e Ambasadorëve të Londrës, më 1913, Versajit, të gjitha tradhtitë që na u bënë, etj. etj. Serbia, me aktin e kryer, tani po e lidhë më këtë, -e krijoi atje, në Bosnje, një « Republika Serbska », kurse, ne që ishim rob, skllavë që,  mbi ne u bë një gjenocid i madh, me politikë nënshtruese para ndërkombëtarëve kurrgjë, pa kërkuar asgjë !... Kjo nuk falet në politikën diplomatike ! Boshnjakët u masakruan, dyqinëmijë, para forcave ndërkombëtare, nuk të mbrojnë gjithmonë të huajt pa e pasë forcën tënde, armatën tënde. Aleatë po, por edhe forcat tua duhet t’i kesh. Kështu, mendoj unë, se këto janë gabime fatale dhe politika e shtetit amë që nuk mori kurrfarë hapi në këtë aspekt…

R.D: (Ibrahimi). – Po, pajtohem, se këto gabime na kushtojnë shtrenjtë !

-Kur jemi te politika e shtetit amë, sa mendoni se bashkëpunojnë dy qeveritë, Qeveria e Kosovës dhe Qeveria e Shqipërisë ?

R.P: – Po tani që të dyja janë , si të them, të mjera ngase iu kanë nënshtruar totalisht faktorit ndërkombëtar, kur dihet se edhe faktori ndërkombëtar i këqyrë interesat e veta, strategjike globale, ekonomike, interesa afatgjata, kështuqë, po na dëmtojnë shumë ; çka të thonë ata, -këta, tanët, thonë po, edhe po të jetë një gjë e keqe…

R.D: (Ibrahimi). – Po, ashtu sikur puna e HIV-sit pozitiv!... Izeti, mendon se varrimi i Fadil Hoxhës që u bë nga krahu i luftës vetëm për t’i marrë votat e argatëve të tij, gjë që ishte një gabim shumë i madh por, edhe votat na u morën.

R.P: – Po, ashtu është, mjerisht !

R.D: (Astriti).- Si e komentoni, bacë, faktin që shumë ish bashkëluftëtarë, ose ish shokë e një Lëvizje, p.sh., për interesa politike devijuan dhe shkuan, lypën bukë, edhe në derë të hasmit ?! Si e komentoni këtë fakt ?

R.P: – Si, një shembull, se nuk e kam fort të qartë pyetjen, lypën bukë ! Ku ?

R.D: (Astriti) -Për ta bërë të qartë, p.sh., Ramush Haradinaj e mori për këshilltar politik ishte Mahmut Bakalli njëri ndër udhëheqësit komunist titist, vetëm për interesa që të rrëzohet Hashim Thaçi !...Dihet një konflikt Haradinaj-Thaçi, gjatë kohës së Rambujesë, ishte një mosmarrëveshje kur Ramush Haradinaj bëri një puç, kur Drejtoria Politike ishte jashtë, këtë shumë dëgjues nuk e dinë, ai, bashkë me Tahir Zemën, në Zonën Ushtarake të Dukagjinit, bëri një puç ushtarak kundër UÇK-së duke u bashkuar me Tahir Zemën…Mirëpo, nga një ultimatum i shkurtër, ai, prap kthehet me Drejtorinë Politike. Kjo ishte shkurtimisht,  ngjarje.

R.P: – Po, shiko, nganjëherë duhet t’i marrim gjërat edhe nga ana   psikologjike !...

-Njeriu që i harron obligimet e veta, detyrat madhore që ia ka shtruar vetvetes, si individ së pari, dhe pastaj interesat e përgjithshme i gjuan poshtë, u jep përparësi interesave personale, këto që po ndodhin tash…Janë bajraktarizmi, lakmia për pasuri, pozitë etj., këto po tregohen vetvetiu… Unë e marr një shembull, në biseda me shokë, se nëqoftëse e marrim një shembull historik, p.sh. Hasan Prishtina, i cili ka qenë i pasur, me pasuri të trashëguara, i cili ka pasur dyqane prej Mitrovice,Vushtrrie, Selaniku e deri në Stamboll ; dhe krejt atë pasuri e ka shkrirë, o për arsim kombëtar, duke dërguar të rinj në Normalen e Elbasanit, pastaj ka dërguar edhe për oficerë në Akademitë ushtarake për t’i përgatitur...Kështuqë, e ka shkri tërë pasurinë e vet derisa e ka përgatitur edhe kryengritjen, et., etj,. Kurse, këta tani, e kanë harruar këtë shembull ose e kanë lexuar historinë mbrapsht !

- Po, edhe Adem Jashari ka qenë i pasur, në njëfarë mënyre, po i ka gjuajtur të gjitha poshtë, vetëm për ta larguar armikun nga Kosova.

R.D: (Astriti).- Bacë, kur jemi te familja Jashari, tani që është edhe Epopeja e famshme UÇK-së, sa mendoni se po përdoren, konkretisht, nga individë të caktuar, familjet e mëdha të Kosovës për interesa personale! Për shembull si e komentoni ju deklaratën e Murat Jasharit, për « kombin kosovar » ?!

R.P: – Po! Edhe këtu!... Unë, kam dhembshuri për familjen Jashari, sepse vërtetë kjo familje është si një ikonë e popullit tonë! Këtu, depërtimi i disa partive, apo i disa individëve më mirë të themi, është një gabim fatal sepse, kjo familje duhet të ruhet, si të themi, si legjendë, vërtetë dhe e gjallë për tërë jetën. Së pari, unë nuk pajtohem, p.sh. me Hashim Thaçin, të cilin e kam pasë edhe shok, megjithëse  më i ri se unë, që ua çoj flamurin e huaj! Po, nuk kanë vdekur ata për këtë flamur, dreqi le te hajë!...

-Me ketë po ua plotëson dëshirën të huajve. Edhe Muratin mundohen që ta mashtrojnë, njëherë për Avokat të Popullit, i cili deri tani ka dhënë fort deklarata të mira, po me këtë të fundit, për « kombin kosovar » e ka bërë një gabim.

R.D: (Astriti) - Po a duhet që t’i pranojnë këta këto gjëra, pa marrë parasysh se çdokush u afrohet ?!

R.P: – Gjithsesi, se nuk duhet që t’i pranojnë ! Po, unë nuk po di se si erdhi deri te kjo, kush ka ndikuar, te pranimi i këtij flamuri dhe tani kjo deklaratë për « kombin kosovar » sepse, këta vetëm në këto dy raste kanë bërë gabime, përpara, nuk kanë bërë gabime, unë nuk kam vërejtur të tjera gabime tek ata…

R.D: (Astriti).- Nejse, Murati nuk foli në emër të familjes, ai, foli në emër të tij personal, çdo person ka të drejtë të çfaqë mendimin e vet.

R.P: – Unë them se këta do të gjejnë forcën, megjithëse e kanë forcën morale, hapësirën në të cilën kanë hyrë disa individë, një gjë të tillë e dëshmoi vetë deklarata e Bekim Jasharit, djalit të dëshmorit -heroit Hamëz Jashari, i cili tha, duke iu drejtuar fotografisë së komandantit legjendar, se, “ tani nuk u bë ceremonia  e Epopesë së UÇK-së me ushtarët tu, të UÇK-së, d.m.th. TMK-së”, pra, i mungonin ushtarakët në ditën e dëshmorëve, për të cilën ditë edhe po bisedojmë sot. Pra, kjo është një dëshmi se familja e madhe Jashari do ta mbajë vijën kombëtare gjithmonë. Besoj ashtu, por, shpresoj që,  edhe Murati nuk do t’i pranojë në të ardhmen imponimet e të tjerëve…

R.D: (Ibrahimi).- Zoti Pllana! Sa janë të ndërgjegjshëm qeveritarët të cilët deri dje kanë qenë edhe në Shtabin Politik të UÇK-së, sa janë të ndërgjegjshëm për shumë gjëra, fjala vjen për kryeministrin e sotshëm, Hashim Thaçi, nëse flasim për të si ish-pjesëtar i UÇK-së, i Drejtorisë Politike të UÇK-së, ose Jakup Krasniqi e shumë e shumë të tjerë të cilët tani janë në vijën e tashme politike ?!

R.P: Po, unë mendoj se, këta i kanë harruar betimet për të cilat  kanë shkuar edhe në luftë, nënshtrimi, sidomos, para diplomacisë ndërkombëtare i ka bërë të mjerë, kështuqë, unë, me sa po shoh, sidomos me pranimin e Pakos së Ahtisarit, -nuk di se si mund të thuhet se jemi shtet sovran…Nuk ke sovranitet me një Pako të tillë kur serbëve u lejohet dyshtetësia. Dje, Oliver Ivanoviq tha haptas se: “nuk i pranojnë ligjet, gjykatat e Kosovës, se ata i kanë ligjet e shtetit të vet, Serbisë dhe fund”…Pastaj, u panë edhe tagrat e vjetra serbe, të  automobilave që shëtisin lirisht nëpër Kosovë, kështuqë, nuk ke kompetenca të sovranitetit dhe nuk di pse nuk bëhen real e të thonë se, ende jemi protektorat, për të bërë më shumë duhet bërë lëvizje, deri tash janë vetëm në rënie, kurrsesi në ngritje. Uroj, dashtë zoti, që, mbas sotit do të ngriten më mirë kah pavarësia dhe në fund qëllimi kryesor është se, duhet të bëhet bashkimi kombëtar…

R.D: (Ibrahimi). – Për në fund, Zoti Pllana, ku e shihni Kosovën në vitet e ardhshme ?

R.P: – Unë besoj që, megjithë hilet që na u bënë prej ndërkombëtarëve, kur them hilet, aty ka, si thatë edhe ju, se ka miq të Serbisë, jo francezë, jo rusë, jo të tjerë, qoftë spanjollë për interesa të veta, se kanë probleme me baskë etj. Ky, është realiteti, megjithëse e dinë këta, drejtësia, do të ngadhënjejë dhe një ditë edhe te ne do të pranohet parimi mbi vetëvendosjen e popujve, -që është e sanksionuar nga Karta e OKB-së, dhe për këtë të drejtë shpresa se një ditë do të pranohet kjo. E shfrytëzoi rastin që ta përkrah publikisht Albin Kurtin, edhe pse ai, e di që unë e përkrahi, « Lëvizjen Vetëvendosje » kur është çështja për vetëvendosje të popullit tonë.

R.D: (Ibrahimi).- Faleminderit shumë, -thotë Izeti nga SHBA, shumë, shumë përshëndetje për Ramadan Pllanën, për njohjen dhe për guximin e tij !

R.P: -  Faleminderit ! I falënderoj edhe të gjithë dëgjuesit të cilët i konsideroj si vëllezër, pavarësisht bindjeve ose të përcaktimeve të tyre partiake! Por, një gjë duhet ta dimë të gjithë se pa i lënë bindjet subjektive të një partie, si dhe interesat personale nuk mund të ecim si duhet, megjithëse, kjo rrugë është e pashmangshme, deri sa të jetë populli ynë prezent dhe i gjallë në Ballkan. Nuk ka çare pa u bë, me dashje ose pa dashje, një referendum edhe bashkimi kombëtar. Ju falënderoj të gjithëve!

R.D: (Ibrahimi). – Ju faleminderit shumë! Do të thotë, ne do t’i themi bacit Adem, Adem Jasharit, BAC NUK U KRY ! dhe parulla « Bac u kry » është gënjeshtër.

R.P: – Ashtu! Edhe unë jam aty !

R.D: (Ibrahimi).- Faleminderit shumë ! Ishte kënaqësi e veçantë, ju jemi mirënjohës.

Ramadan Pllana: – Me nder qofshi ! 

  









Intervistoi: Ibrahim Hoxha